ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
นิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น แอปเปิ้ลให้เพื่อน
เช้าวันรุ่งขึ้น ฮัคนำดอกกุหลาบที่น้องสาวทำให้กลัดเข้ากับเสื้อแล้วออกไปทำงานอย่างมีความสุข ส่วนยูก็ไปเรียนหนังสือและกลับมาทำงานบ้านในตอนเย็น โดยเธอไม่เหงาอีกแล้ว เพราะทุกครั้งที่เธอมองเจ้าปุปะ เธอก็รับรู้ได้ถึงความรักที่พี่ชายมีให้และรู้สึกได้ว่าพี่ชายอยู่ใกล้ ๆ หัวใจของเธอเสมอ
ให้มันยังคงสวยงามแม้จะเป็นตอนสุดท้าย
ยูร้องไห้ด้วยความปลื้มปีติจนฮัคต้องกอดน้องสาวพร้อมกับกระซิบเบา ๆ ว่า “สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะคนดี”
ชายหนุ่มพยายาม พยายาม แล้วก็พยายาม เขาฝึกฝนทุกวัน จนร่างกายแข็งแกร่งขึ้น ว่ายน้ำได้คล่องมากขึ้น และเอาชนะความกลัวได้มากขึ้น
คติสอนใจ : อย่าดูแคลนผู้ใดว่าไร้ค่า คนเล็กๆ อาจทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ในวันหนึ่ง
นิทานสั้น ๆ พร้อมภาพประกอบ แม่ฟังอยู่นะ
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
นิทานประจำวัน นิทานวันจันทร์ พ่อหนุ่มรุงรัง
เสือดาวตัวหนึ่งภูมิใจในรูปร่างที่งดงามของตัวเอง จึงเดินอวดโฉมไปเรื่อยๆ วางท่าคุยโวโอ้อวด และดูหมิ่นเยาะเย้ยสัตว์ตัวอื่นๆ ว่าต่ำต้อยกว่าตัวเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง หมาจิ้งจอกผู้ทันโลกได้เตือนสติเสือดาวว่า “รูปร่างเจ้าสง่างามก็จริง แต่ข้าว่าความงามในจิตใจต่างหากที่เป็นความงามที่แท้จริง”
ชายหนุ่มเริ่มจากพยายามฝึกร่างกายให้แข็งแรงด้วยการวิ่งที่ริมหาดทุกวัน จากนั้น เขาก็พยายามฝึกฝนการว่ายน้ำในบ่อน้ำจืดใกล้บ้าน จนเขาว่ายน้ำได้คล่องแคล่วมากขึ้นเรื่อย ๆ
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นิทานรักของสองเรา นามเป็นบุญ
นิทานพ่อมดแม่มด พ่อมดน้อยกับสูตรยามหาประลัย